ข้อแรกสำหรับการเปิดร้านอาหาร.. สถานที่ บริเวณ และบริเวณ เพราะหมายถึงเหตุหนึ่งที่เข้าถึงผู้ซื้อได้เป็นอย่างยอดเยี่ยมเมื่อเขาพึงประสงค์หรือไม่ก็ต้องการกินอาหาร ด้วยสาเหตุนี้จึงเป็นเหตุให้จำเป็นต้องอาศัยคำเสนอแนะจากผู้ใหญ่ ซึ่งคำแนะนำเป็นส่วนใหญ่เป็น เปิดร้านอาหารให้เลือกตั้งในบริเวณแหล่งหมู่คนคนเยอะๆ ไว้ก่อน นั่นแค่ส่วนใดส่วนหนึ่งแค่นั้น จะเปิดร้านค้าทั้งทีต้องทำแบบมืออาชีพนั่นคือ ไปนั่งเฝ้ามองทำเลที่เราหมายมั่นไว้ก่อนอย่างน้อยหนึ่งตะวัน
ลองสิว่า หมู่คนแถวนั้นหมายถึงกลุ่มพนักงานบริษัท กลุ่มคนทำการทำงานโรงงาน กลุ่มนักศึกษา เด็กนักเรียน หรือสามีแม่บ้านแม่เรือน ชนิดของกลุ่มชนจะผูกพันกับชนิดของซื้อของขายและมูลค่าที่เราจะขาย อาทิเช่น ไม่ขายเสต๊ก, สลัด หรืออาหารอนามัยในแนวโรงงาน แต่จำต้องขายของที่กินง่ายๆ อิ่มท้องอย่างข้าวเหนียวหมูทอดไก่ทอดในมูลค่าไม่แพง
ยิ่งไปกว่านั้นจำเป็นต้องดูออกระยะเวลาเข้างาน พักเที่ยง เลิกงานหมายถึงช่วงใด มิใช่ว่ามาเริ่มต้นจัดจำหน่ายตอนผู้ซื้อเข้าทำงานไปแล้วแถมเก็บของ กลับบ้านก่อนเวลาเลิกงานเสียอีก แบบนี้ก็สิ้นสุดเพราะว่าไร้คนมาซื้อหาเป็นแน่ เรื่องลานจอดรถสำหรับภัตตาคาร ก็อย่าให้ลำบากลำบนถึงกับจำเป็นจะต้องไปจอดห่างเป็นกิโลเมตร เพื่อให้เดินย้อนกลับไปมาจับจ่ายใช้สอยหากของเรามิได้ต้องปากระดับแม่ช้อยต้องมารำ
ที่สำคัญอุตสาหะเลือกเฟ้นเปิดร้านอาหารที่รองรับร้านให้ดูสะดุดตาเห็นแต่ไกลลิบ อยู่ด้านหน้าๆ ไว้ก่อน มิใช่ไปหลบซ่อนซุกอยู่แถวหลังๆ ถูกร้านอื่นบดบังหรือมีเสามีป้ายห้อยบังจนผู้ซื้อคิดว่ากำลังโดนเชื้อเชิญเล่นซ่อนหาหรือไม่ก็โป้งแปะ!
